مصاحبه ای کوتاه با شاعر جوان روستای پسکوه از توابع شهرستان سیب وسوران
محمد نعیم پسکوهی از شاعران نوپا و جوانی است از دهستان پسکوه
بیوگرافی:
-محمد نعیم پسکوهی متولد 1372 در دهستان پسکوه از توابع شهرستان سیب و سوران و دانشجوی رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه زابل
از چه سالی شروع به سرودن شعر کردین ؟
-بنده سرودن شعر را به صورت رسمی و واقعی از کلاس دوم دبیرستان با نوشتن شعر «مرد روزگار» آغاز کردم در واقع من تحت تاثیر شاهنامه ی فرودسی و داستان های حماسی قرار گرفتن و بعد شروع به سرودن شعر نمودم.
اولین شعری که گفتن یادتون هست؟
-مرد روزگار به وزن و سبک شاهنامه یعنی بر بحر متقارب و حماسی وار که یک داستان واقعی از اجدادم بود که از پدر و نزدیکانم شنیده بودم.
سبک شعری که شما در اون شروع به نوشتن شعر کردید؟
-بنده در شعر به سبک کلاسیک( سنتی) و روش پیشینیان را پیروی می کنم و در قالب های مختلف ( غزل، مثنوی، رباعی، چهار پاره، قطعه و دوبیتی) شعر سرودم همچنین علاوه بر شعر های جدّی شعر طنز هم گه گاهی سرودم و از میان شاعران بزرگ پیش از همه به اشعار فردوسی و بعد به اشعار سعدی مولانا، حافظ و نظامی توجه خاصی دارم و از میان اعران معاصر بیشتر اشعار پروین اعتصامی، ملک شعارا بهار و سهراب سپهری علاقه و توجه دارم.
اوضاع شعری استان زا چگونه ارزیابی می کنید؟
-اوضاع شعری استان نسبت به استان های دیگر وضعیت قابل توجهی ندارد چرا که با توجه به محدویت های موجود و نبود مکان مناسب برای شاعران و صاحبان ذوق این استان دچار بحران کم رونقی قابل توجهی می باشد.
چه کسانی شما را در این راه تشویق کردند؟
-مشوّق اولیه و اصلی من معلّم ادبیات دوران راهنمایی و دبیرستان جناب آقای نورالله اله دادزهی. ایشان با شنیدن شعر مرد روزگار که اولین شعرم بود بسیار خوشحال و مرا به ادامه ی این هنر ترقیب نمودند و از آن به بعد همیشه شعرهای مرا گوش می کردند و مرا تشویق می نمودند.
یادتون میاد چند شعر گفتین؟
-تقریبا حدود 30 و اندی که جمعا حدود 400 بیت می رسد.
آیا شعری های که سرودی به مرحله چاپ رسیده؟
-تا حدودی
بهترین طنز پرداز از دیدگاه شما؟
-از شاعران پیشین به نظر بنده عبید زاکانی نسبت به طنز سرایان هم دوره و ما قبل خود بهتر توانستیم که نکات بسیار باریکی در اشعار خود جای می دهد و از طنز پردازان معاصر نیز محمد رضا عالی پیام و سعید بیابانکی.
آیا علاقه ای دارید که شعر بلوچی هم بنویسید؟
-زبان بلوچی زبان مادری بنده و به آن شوق و علاقه ی بسیار زیادی دارم اما به دلیل اینکه خط و زبان نوشتاری( خط معیار) بلوچی را نمی دانم به خود جرات نمیدم که به سرودن شعر بلوچی بپردازم اما عزم جدّی دارم که آن را یادبگیرم و به سرودن شعر بلوچی و زبان مادری بپردازم.
-امیدوارم که بنده بتوانم در عرصه فرهنگ و هنر و نشر ارزش های اسلامی و سنتی قوم بلوچ گامی بردارم و در حفظ آن سهمی کوچیک داشته باشم.
