در چابھار کف خیابانھا، پیاده روھا و در و دیوارھای شھر پر از لکه ھای قرمز رنگی است، درست شبیه خون ریخته شده.

برخی تازه تازه و برخی ھم کھنه و ماسیده بر کف زمین. تصور کنید کارآگاه ھستید و اینھا ھم رد خون است. بلافاصله سوالھایی ذھنت را به بازی میگیرد که در این بندر آرام و زیبای جنوب شرق ایران اینهمه خون از کجا آمده و چرا کفخیابان ریخته شده و شھر را بدمنظره و زشت کرده است.

اگر بیفتید دنبال کشف علت ماجرا متوجه خواھید شد فرقی نمیکند، چه در محدوده منطقه آزاد و چه در خود شھر

چابھار بیشتر جاھا این لکه ھای قرمز دیده میشوند اما در مرکز شھر ردپای آنھا بیشتر است. اینجا اما برای پی بردن به اصل داستان لازم نیست مثل کارآگاھان ذره بین دست بگیرید، چون کمی بعد متوجه خواھید شد حکایت این لکه ھا نه تنھا پیچیده نیست بلکه خیلی ھم سرراست و ھویداست.

اغلب دکه ھای سیگارفروشی یا حتی بعضی سوپرمارکتھای این شھر سر بزنید علت را ھمانجا پیدا خواھید کرد. در این محلھا در کنار بسته ھای سیگار مواد دیگری ھم به فروش میرسد. ناس، پان پراگ، سوپاری و گودکا برخی از این مواد ھستند. ناس شبیه برگ خردشده و سبزرنگ است که در کیسه ھای کوچک پلاستیکی به فروش میرسد، ھربسته 500تومان و دو نوع زاھدانی و پاکستانی دارد.

پان پراگ تولید ھند یا پاکستان است و در بسته ھایی کوچکشبیه آدامس فروخته میشود و خرید ھر چھار عدد از آنھا ھزارتومان خرج برخواھد داشت.

اما سوپاری انواع مختلفیدارد، در چندین نوع و بسته بندی متفاوت و آنطور که فروشنده ھا میگویند با قدرتھایی متفاوت، ارزانترین نوعش ھزارتومان قیمت خورده اما انواع دیگرش 1500 و دوھزارتومان.

گرانترھا گیرایی بیشتری دارد و به ھمین دلیل قیمتش بالاتر است.

ماجرای آخرین ماده که گودکا نام دارد از بقیه عجیبتر است. شکل و رنگش تلفیقی از جنس و رنگ تمر و جگر است، مادهای نرم و شکل پذیر به زنگ قرمز تیره،گودکا بسته بندی خاصی ندارد و لای کاغذ پیچیده میشود و قیمتش بسیار ارزان است. ھر دو بسته آن در بازار چابھار 500تومان فروخته میشود. اما میتوان این ماده و ناس را پرمصرفترین مخدرھای بازار چابھار دانست.

شیوه مصرف ھمه این چھار ماده مخدری که از آنھا نام برده شد از طریق گذاشتن در دھان است، ناس و پانپراگ و سوپاری را زیر زبان یا پشت لب کنار لثه میگذارند کمی که با آب دھان خیس شد روی مغز اثر میگذارد و باعث

نشئگی میشود. پس از آن ماده مصرف شده را به بیرون تف میکنند.

ولی گودکا درست مثل آدامس مصرف میشود.تکه های از آن را به دھان میاندازند و آنقدر میجوند تا با آب دھان قاطی شود و نتیجه کار که اینجا ھم به نئشه شدن است

پس از حل شدن ھمه ماده در دھان، مصرف کننده آب دھانش را به بیرون پرت میکند، حاصل کار ھم ھمین لکه ھای قرمز رنگ کف خیابانھا، پیادهروھا و روی در و دیوار شھر است.

از یکی از فروشندهھای این مواد که در خیابان امام خمینی شھر چابھار کمی آنسوتر از شھرداری دکه دارد درباره

میزان فروشش میپرسم، گفت: «اینجا خیلی ھا از این مواد استفاده میکنند، ناس که از سالھای قدیم بود ولی

سه ماده دیگر خیلی قدیمی نیستند. ناس برگھای گیاھی شبیه تنباکو است و کمی به آن آھک اضافه میکنند. دو نوع پاکستانی و زاھدانی دارد، ھر کسی یک نوعش را می پسندد اما به نظر من نوع زاھدانی گیرایی بیشتری دارد.»

او ھمچنین درباره مواد دیگر ھم اینطور توضیح میدھد: «سوپاری و پان پراگ موادی ھستند که از پاکستان و ھند وارد میشوند و بستگی به نوع گیرایی قیمتھای متفاوتی دارند. این فروشنده درباره ماده مخدر گودکا نیز اینطور توضیحداد:

« گودکا ماده ای پرمصرف است و نشئگی خاصی دارد، ھم نوع پاکستانی اش در چابھار پیدا میشود و ھم نوع

داخلی اش. اما به نظر من اصلا بھداشتی و سالم نیست، معلوم نیست چه موادی در آن ریخته میشود اما شنیده ام رنگ قرمزی که دارد به خاطر خون گاو و بز است که قاطی اش میکنند.»

بعد از این اتفاق تصمیم گرفتم از دانشگاه چابهار انتقالی بگیرم

دیگه نرم تو شهر چابهار

تا دیگ جوونایی ک تو این شهر خراب شدن رو نبینم.