کلمه ها عقاید شکل
گرفته و افکار بیان شده هستند به عبارت ساده آن چه میگیم فکری است که بیان میشه.
کلمه ها و اندیشه ها دارای امواجی نیرومند هستند که به زندگی و امورمون شکل می
دهند. اگر یک کارگر بی سواد بتونه یک اصطلاحی را در دنیا شایع کند؛ پس من و تو، ما
و شما به طور حتم می تونیم استفاده از کلمه ها و اصطلاح های مثبت را در سطح کل
ایران گسترش داده و انرژی مثبت را بین همه پخش کنیم.
امروزه ثابت شده که
کلمات منفی نیروی منفی به سمت شخص می فرستند و او را به سمت منفی و بیماری سوق می
دهند! به طور مثال وقتی به ما میگن خسته نباشی در اصل خستگی را به یادمان میارن و
ناخودآگاه احساس خستگی می کنیم (با خودتان امتحان کنید) اما اگر به جای آن از یک
عبارت مثبت استفاده شود نه تنها نیروی از دست رفته، ترمیم و خستگی جسم را از بین
می برد بلکه نیروی مثبت و سازنده ای را به افراد هدیه می دیم.
مثال:
به جای پدرم درآمد؛ بگیم خیلی راحت نبود
به جای خسته نباشید؛ بگیم: خدا قوت
به جای دستت درد نکنه ؛بگیم : ممنون از محبتت، سلامت باشی
به جای ببخشید مزاحمتون شدم؛ بگیم : از این که وقت خود را در اختیار من گذاشتید متشکرم
به جای لعنت بر پدر کسی که اینجا آشغال بریزد؛ بگیم: رحمت بر پدر کسی که اینجا آشغال نمی ریزد
به جای گرفتارم؛ بگیم: در فرصت مناسب با شما خواهم بود
به جای دروغ نگو؛ بگیم: راست می گی؟ راستی؟
به جای خدا بد نده؛ بگیم: خدا سلامتی بده
به جای قابل نداره؛ بگیم :هدیه برای شما
به جای شکست خورده؛ بگیم: با تجربه
به جای مگه مشکل داری؛ بگیم: مگه مسئله ای داری؟
به جای فقیر هستم؛ بگیم: ثروت کمی دارم
به جای بد نیستم؛ بگیم: خوب هستم
به جای بدرد من نمی خورد؛ بگیم : مناسب من نیست
به جای مشکل دارم؛ بگیم: مسئله دارم
به جای جانم به لبم رسید؛ بگیم : چندان هم راحت نبود
به جای فراموش نکنی؛ بگیم: یادت باشه
به جای داد نزن؛ بگیم: آرام باش
به جای من مریض و غمگین نیستم؛ بگیم : من سالم و با نشاط هستم
به جای غم آخرت باشد؛ بگیم: شما را در شادی ها ببینم
به جای چقدر شکسته شدی...
به جای چرا اینقدرموهات را سفید کردی...
به جای چقدر پیر شدی...
اگر حرف مثبتی نداریم
بزنیم، بهتر است سکوت پیشه کنیم!
وقتی بعد از مدتی همدیگر را می‌بینیم، به جای توجه کردن به نقاط ضعف همدیگر و نام بردن از آنها مثل:
"چقدر چاق شدی؟"، چقدر لاغر شدی؟"، "چقدر خسته به نظر می‌آیی؟"،
"چراموهات را این قدر کوتاه کردی؟"، "چرا ریشت را بلند کردی؟"،
"چرا توهمی؟"، "چرا رنگت پریده؟"، "چرا تلفن
نکردی؟"، "چرا حال مرا نپرسیدی؟" و ...
بهتر است بگیم :
"سلام به روی ماهت"، "چقدر خوشحال شدم تو را دیدم"، و ...
عبارات دیگری که نه تنها بیانگر نقاط ضعف طرف مقابل ما نیست بلکه نوعی اعتماد به
نفس را به مخاطبمان القاء میکند.
البته اگر اصراری نداشته باشیم که حتماً درباره ی
همدیگر اظهار نظر کنیم؛ وگرنه می‌شود که درباره ی موضوعات مشترک،
البته در محوریت مثبت با هم صحبت کنیم و با مصاحبت و تداوم دوستی با یکدیگر لذت ببریم
خدا قوت ...
